The most valuable monuments of the architecture and vernacular wooden buildings testify the progress of the development of building techniques during the period of time when they were created. Wooden vernacular objects which survived can be recognized as documents of fundamental professional knowledge of builders and their own innovations. During the conservation process of a wooden building we ought to recognize and protect all visible traces of old building techniques used at that time. The properties and ways of using the building materials which were usually not durable or good enough have to be taken into account nevertheless.
References
[1] WWW.encyklopedia.pwn.pl - „.wernakularna architektura [łac. vernaculus ‘ojczysty’, ‘rodzimy’, ‘domowy’],termin oznaczający architekturę zakorzenioną w tradycji lokalnej, tworzoną przez miejscowych, anonimowych budowniczych i rzemieślników, bez przygotowania akademickiego.”; dostęp 15.06.2015.
[2] Szewczyk J. Regionalizm w teorii i praktyce architektonicznej. Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych OL PAN, (2006) 96-109.
[3] Rączka J.W. Podstawy rewaloryzacji architektury w regionach krajobrazowych. Politechnika Krakowska, Kraków 1985, s.14.
[4] Wieczorek K. Architektura i budownictwo drewniane w Polsce. Wpływ materiału i tradycyjnych technik ciesielskich na formę i trwałość obiektów zabytkowych, Praca doktorska, Politechnika Krakowska, 2013.
[5] Addis B. Building: 3000 Years of Design Engineering and Construction. Phaidon Press Limited. 2007, s. 190.
[6] Kozłowski W. Słownik leśny, bartny, bursztyniarski i orylski, Warszawa 1846, s.520-521.
[7] Burszta J. Dawne budownictwo „na sochy” w Wielkopolsce i jego zanik. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej V( 1957) 543-544.
[8] Rapoport A. House, Form and Culture, Englewood Cliffs,1969, s.1-28.
[9] Szewczyk J. Budownictwo z polan opałowych (cordwood masory albo stackwall). Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej. Białystok 2010.
[10] Wieczorek K. Polskie tradycje budownictwa z gliny. Materiały Konferencji „Skarby ziemi elbląskiej: glina –nowe wyzwania”, Starostwo Powiatowe, Elbląg 22.04.2015., w druku.
[11] Pokropek M. Suwalszczyzna. Muzeum Okręgowe w Suwałkach, Suwałki 2009, s.48.
[12] Tajchman J. Standardy opracowania dokumentacji projektowej tzw. zabytków nieruchomych (projekt), WWW.icomos-poland.org
[13] Jankowski A. O potrzebie znawstwa ciesielskiego rzemiosła w badaniu zabytkowych budowli murowanych. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej 2 (2011) 149-165.
[14] Szpociński A. Autentyczność przeszłości jako problem kultury współczesnej, w: Wobec przeszłości – pamięć przeszłości jako element kultury współczesnej. Szpociński A. (red.), Instytut im. Adama Mickiewicza, Warszawa 2005, s.292-301.
[15] Szpociński A. Tworzenie „przestrzeni historycznej” jako odpowiedź na nostalgię. Kultura Współczesna 1(39)(2004) 58-67.
[16] Kozarski P. O konserwacji budownictwa. Poradnik dla służb leśnych, Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, Warszawa 2014, s. 320-327.
[17] Wieczorek K. Konserwacja drewnianych struktur architektonicznych – nowe warunki, potrzeby i perspektywy. Wiadomości Konserwatorskie 36 (2013) 29-37.
