Protection of historic ruins - objectives for theory and practice

Article Sidebar

Open full text

PDF (Język Polski)
Published: Nov 29, 2018
DOI: https://doi.org/10.35784/odk.885
Crossref
Scopus
Google Scholar
Europe PMC
Articles

Archives

2018

Main Article Content

DOI

https://doi.org/10.35784/odk.885

Authors

Bogusław Szmygin

szmygin@poczta.onet.pl

Faculty of Civil Engineering and Architecture, Lublin University of Technology, Poland
https://orcid.org/0000-0003-0629-4495

Abstract

The protection of historic ruins is a complex conservation task. This is mainly due to the ongoing destruction processes to which an incomplete object is exposed. At the same time, the character of the ruins means that most of the stakeholders support the reconstruction of historic ruins to the form of cubature objects. Therefore, the problem of protecting the ruins should be re-developed both from the theoretical as well as the practical side. From the theoretical point of view, it is important to distinguish between "historic ruin" and "contemporary ruin". From a practical point of view, it is crucial to organize protection programs that will balance the negative features of the ruins - not only will they stop the technical destruction processes but also will enable their contemporary management and use.

Keywords:

historic ruin, defining ruins, rules and forms of ruin protection

References

Article Details

Szmygin, B. (2018). Protection of historic ruins - objectives for theory and practice. Protection of Cultural Heritage, (6), 191–200. https://doi.org/10.35784/odk.885
Author Biography

Bogusław Szmygin, Faculty of Civil Engineering and Architecture, Lublin University of Technology

prof. dr hab. inż., profesor Politechniki Lubelskiej; kierownik Katedry Konserwacji Zabytków (2004+); dziekan Wydziału Budownictwa i Architektury PL (2005-12; 2016+); prorektor Politechniki Lubelskiej (2012-2016); prezes Fundacji Rozwoju PL (2008-13).
Specjalizuje się w zagadnieniach ochrony i konserwacji zabytków architektury (m.in. teoria konserwatorska, Światowe Dziedzictwo UNESCO, rewitalizacja miasthistorycznych, ochrona ruin). Autor ponad 150 publikacji (m.in. monografii „Kształtowanie koncepcji zabytku i doktryny konserwatorskiej w Polsce w XX wieku”, „Vademecum Konserwatora Zabytków”, „Zasady projektowania i umieszczania nośników informacji wizualnej i reklam na obiektach i w obszarach zabytkowych”, „Światowe Dziedzictwo Kultury UNESCO – charakterystyka, metodologia,zarządzanie”, „Wartościowanie dziedzictwa w systemie SV – metoda i przykłady zastosowania”), redaktor naukowy ponad trzydziestu monografii, koordynator kilkunastu programów badawczych i edukacyjnych, autor kilkudziesięciu scenariuszy filmów edukacyjnych.
Prezes Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS (2008+2017), prezes Międzynarodowego Komitetu Teorii Konserwatorskiej (2018+), przewodniczący Komitetu ds. Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce (2011-14), członek Komitetu Urbanistyki i Architektury PAN (2012+).