Wprowadzanie rozwoju zrównoważonego a postawy wobec środowiska naturalnego w międzynarodowych badaniach porównawczych

Paweł Rydzewski

Abstrakt

Praktyczna realizacja rozwoju zrównoważonego zależy nie tylko od przyjmowanych strategii, ale także od codziennych wyborów dokonywanych przez każdego człowieka. To, jak się zachowujemy, co kupujemy, czy też z czego skłonni jesteśmy zrezygnować – przekłada się na zmiany globalnego zużycia surowców i nośników energii. Dlatego badanie postaw ludzkich i czynników je warunkujących jest istotnym wskaźnikiem realnych możliwości wprowadzania rozwoju zrównoważonego.

W badaniach postawiono następujące dwie główne hipotezy: (1) deklaracje zachowań proekologicznych, zachowania proekologiczne oraz obawy związane z zagrożeniami ekologicznymi są zależne od cech społeczno- demograficznych (płci, wieku, wykształcenia, statusu zawodowego, orientacji politycznej i wielkości miejscowości zamieszkania), (2) deklaracje zachowań proekologicznych, zachowania proekologiczne oraz obawy związane z zagrożeniami ekologicznymi są zróżnicowane międzynarodowo. Hipotezy przetestowano na danych ISSP Environment III z 2010 r. Pierwsza z postawionych hipotez została w przeważającym zakresie potwierdzona (tylko płeć okazała się nie mieć wpływu na poziom deklaracji zachowań proekologicznych). W pełni potwierdzona została druga hipoteza. Krajami o najwyższych wskaźnikach zarówno deklaracji, jak też zachowań proekologicznych są: Szwajcaria, Korea Południowa, Tajwan, Dania i Niemcy. W tej klasyfikacji ostatnie miejsca zajmują zaś: Łotwa, Bułgaria, Rosja, Słowacja i Izrael. Wysoki poziom zagrożenia ekologicznego występuje najczęściej wśród mieszkańców Chile, Turcji, Argentyny, Chorwacji i Rosji.