Integracja behawioru z koncepcją resilencji regionalnej na rzecz zrównoważonego wzrostu: przykład sektora rolnego

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

DOI

Agnė Žičkienė

agne.zickiene@laei.lt

Artiom Volkov

artiom.volkov@laei.lt

Tomas Baležentis

artiom.volkov@laei.lt

Dalia Štreimikienė

artiom.volkov@laei.lt

Abstrakt

Regionalna resilencja ekonomiczna rozważana jest przede wszystkim w odniesieniu do struktury systemu i ogólnego funkcjonowania, ignorując ludzkie działania i związaną z nimi racjonalność. Jest niezbędnym elementem zapewniającym regionalną i ogólną zrównoważoność, w szczególności w jej wymiarze ekonomicznym. Jednak wąskie podejście do niej w konsekwencji prowadzi do utraty ważnych, potencjalnie kluczowych elementów wspierających lub utrudniających resilencję, a zatem opracowywane tak programy mające zwiększać resilencję charakteryzuje niska skuteczność. W tym artykule sugeruje się, że celem koncepcji resilencji powinno być przesunięcie ze struktury systemu na behawior, ponieważ każdy wynik na poziomie makro jest wynikiem niezliczonych zachowań. Struktura systemu i cały kontekst ma znaczenie, ponieważ opcje zachowania i dokonany wybór zależą od wewnętrznych czynników decydenta. Zaproponowano ramy obrazujące mechanizm interakcji wyżej wymienionych czynników i determinujące zachowanie, a tym samym wpływające na resilencję. Przedstawiono także przykładową analizę korzystania z frameworka.

Słowa kluczowe:

behawior, resilencja regionalna, modelowanie, zrównoważoność, zarządzanie ryzykiem, rolnictwo

Bibliografia

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Žičkienė, A., Volkov, A., Baležentis, T., & Štreimikienė, D. (2020). Integracja behawioru z koncepcją resilencji regionalnej na rzecz zrównoważonego wzrostu: przykład sektora rolnego. Problemy Ekorozwoju Problems of Sustainable Development, 15(2), 61–73. https://doi.org/10.35784/pe.2020.2.07