Zmiana narracji wobec natury: w kierunku zrównoważoności

Natura, byt ontologicznie dynamiczny, była przedmiotem różnych typów konceptualizacji. W ostatnich opracowaniach została metaforycznie pojmowana jako zasób. Ta konceptualizacja jest problematyczna, ponieważ redukuje dynamiczną, współzależną naturę do zwykłego magazynu materiałów. Prowadzi to do konceptualizacji, że ludzie mogą korzystać z przyrody do wyczerpania zapasów. Co więcej, nasze instynkty łowiecko-zbierackie uczyniły nas lekkomyślnymi konsumentami i zbieraczami rzeczy, które naszym zdaniem są niezbędne. To niezrównoważone zachowanie jest szkodliwe dla naszej natury, która nas pielęgnuje i zaopatruje. Aby zmienić narrację natury w świecie zrównoważoności, zrównoważonego rozwoju i zrównoważonych praktyk, musimy zmienić naszą konceptualizację natury. W niniejszej pracy przedstawiamy problematyczną konceptualizację natury jako zasobu. Omawiamy również pewne konceptualizacje i ich wpływ na dyskusję na temat zrównoważonego rozwoju. Wreszcie, predstawiamy lingwistyczną alternatywę dla metaforycznej konceptualizacji natury, która może zmienić niezrównoważone praktyki i skierować społeczeństwo w stronę zrównoważonego rozwoju.