Sport strzelecki w kontekście obiektów wojskowych w Polsce międzywojennej (1918−1939) na przykładzie projektów strzelnic z Lublina

Wojciech Kocki


Katedra Architektury, Urbanistyki i Planowania Przestrzennego, Wydział Budownictwa i Architektury, Politechnika Lubelska (Polska)

Elżbieta Przesmycka


Zakład Konstrukcji i Budownictwa Ogólnego, Wydział Architektury, Politechnika Wrocławska (Polska)

Abstrakt

Po kilku latach od zakończenia I wojny światowej i coraz lepszej sytuacji kraju zaczęto zacierać granice pomiędzy edukacją i rozwojem kultury fizycznej wojskowej oraz społeczeństwa poprzez wspólne organizacje oraz możliwość korzystania przez coraz większe grupy ludzi wspólnych obiektów sportowych w tym zwłaszcza strzeleckich. Sport w okresie dwudziestolecia międzywojennego pełnił wiele szczególnych wówczas ról w społeczeństwie Polskim. Przy niestabilnej sytuacji politycznej, ekonomicznej i gospodarczej oraz w okresie pierwszych lat okresu międzywojennego gdy próbowano odbudowywać Państwo Polskie po odzyskaniu niepodległości poprzez sport było możliwe utrzymywanie społeczeństwa w coraz lepszej kondycji fizycznej. Taka sytuacja sprzyjała aby wzmacniać obywateli do ewentualnego kolejnego konfliktu zbrojnego. Znikomy budżet i możliwości Rządu finansowanie rozwoju wojska powodowały tworzenie się związków, klubów oraz organizacji paramilitarnych które propagowały kultywowanie tężyzny fizycznej. Strzelectwo miało duże znaczenie w przysposobieniu wojskowym. W okresie zaborów Państwa zaborcze budowały strzelnice, które na początku lat międzywojennych adaptowano na potrzeby kraju. Przykładami strzelnic okresu dwudziestolecia międzywojennego w Lublinie były: Projekt strzelnicy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego w Lublinie im. Pułkownika Lisa-Kuli, Projekt strzelnicy małokalibrowej Związku Strzeleckiego w dzielnicy Dziesiątej w Lublinie oraz Projekt Strzelnicy Lubelskiego Towarzystwa Łowieckiego w Lublinie przy ul. Dolnej Panny Marii.


Słowa kluczowe:

architektura, sport, strzelnice, strzelnictwo, budownictwo wojskowe, dwudziestolecie międzywojenne

Czaboćko J., Symbioza sztuki ze sportem, Prace Instytutu Kultury Fizycznej nr 26, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2009. s. 8
  Google Scholar

Mały Rocznik Statystyczny, 1939 rok, hasło związki Sportowe, s. 305, GUS RP
  Google Scholar

Ponczek M., Początki i rozwój polskiej kultury fizycznej na Górnym Śląsku do 1945 roku, Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Seria Kultura Fizyczna z. XII. Nr 1, 2013 s. 3
  Google Scholar

Szubert R., Kultura fizyczna w przemianach wsi polskiej w latach 1944−1956, Studia i Monografie Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Nr 100, Wydawnictwo AWF, Wrocław, 2010, s. 10−18, 112−145.
  Google Scholar

Szujecki K., Gawryś Z., Mijakowski K., Dwudziestolecie Międzywojenne, Tom 15 SPORT, Wydawca Editpresse Polska SA, 2013 s. 34−36
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2017-09-29

Cited By / Share

Kocki, W., & Przesmycka, E. (2017). Sport strzelecki w kontekście obiektów wojskowych w Polsce międzywojennej (1918−1939) na przykładzie projektów strzelnic z Lublina. Teka Komisji Architektury, Urbanistyki I Studiów Krajobrazowych, 13(3), 86–92. https://doi.org/10.35784/teka.1717

Autorzy

Wojciech Kocki 

Katedra Architektury, Urbanistyki i Planowania Przestrzennego, Wydział Budownictwa i Architektury, Politechnika Lubelska Polska

Autorzy

Elżbieta Przesmycka 

Zakład Konstrukcji i Budownictwa Ogólnego, Wydział Architektury, Politechnika Wrocławska Polska

Statystyki

Abstract views: 124
PDF downloads: 192