Narracyjne podejście do żywego dziedzictwa

Nigel Walter

nigelesque@gmail.com
Department of Archaeology, University of York, The King's Manor, York YO1 7EP (Wielka Brytania)
https://orcid.org/0000-0002-1152-522X

Abstrakt

W artykule podjęto próbę określenia ram teoretycznych dla potrzeb żywego dziedzictwa. ICCROM jest liderem w opracowywaniu praktyk konserwatorskich w zakresie żywego dziedzictwa, jako miejsca kultu religijnego. Do tej pory nie podjęto jednak próby stworzenia podstaw teoretycznych dla tych praktyk. W miejsce wciąż dominującego definiowania (przynajmniej w większości zachodnich praktyk) obiektów zabytkowych głównie pod kątem ich historycznych wartości, niniejszy artykuł proponuje podejście narracyjne, które pozwala miejscom lub budynkom pozostać w ich kontekście kulturowym / religijnym, przy jednoczesnej akceptacji zachodzących zmian. Choć podejście to wywodzi się ze źródeł zachodnich, uznaje konieczność zrozumienia tradycji innych regionów świata. Każdy teoretyczny model dla żywego dziedzictwa musi odpowiadać na zasadnicze pytanie, w jaki sposób istniejące budynki przetrwają różnice pokoleń, to znaczy ciągłość między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Ponieważ współczesność pociąga za sobą zobowiązanie do radykalnego zerwania z przeszłością, takie podejście musi angażować zasoby przednowoczesności, aby rozwinąć (a może przywrócić) nienowoczesne rozumienie tradycji jako rozwojowej i twórczej. Główne źródła wykorzystane w badaniu proponowanego podejścia narracyjnego obejmują rehabilitację tradycji Alasdaira MacIntyre'a, rozwój hermeneutyki filozoficznej Hansa-Georga Gadamera oraz prace Paula Ricoeura nad narracją i czasem.


Słowa kluczowe:

Tradycja, ciągłość, Alasdair MacIntyre, Hans-Georg Gadamer, Paul Ricoeur

Araoz, G. F. (2011). Preserving heritage places under a new paradigm. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 1(1), 55–60. https://doi.org/10.1108/20441261111129933
  Google Scholar

Australia ICOMOS. (2013). The Burra Charter: The Australia ICOMOS charter for places of cultural significance, 2013. Burwood, Australia: Australia ICOMOS.
  Google Scholar

Brand, S. (1994). How buildings learn: What happens after they’re built. New York and London: Viking.
  Google Scholar

Burke, E. (2001). Reflections on the Revolution in France. Stanford, CA: Stanford University Press. (Original work published 1790)
  Google Scholar

Cattermole, P. (Ed.). (2007). Wymondham Abbey: A history of the monastery and parish church. Wymondham: Wymondham Abbey.
  Google Scholar

de Man, P. (1970). Literary history and literary modernity. Daedalus, 99(2), 384–404.
  Google Scholar

Dowling, W. C. (2011). Ricoeur on time and narrative: An introduction to Temps et récit. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press.
  Google Scholar

Gadamer, H.-G. (1989). Truth and method (2nd, rev. ed.; J. Weinsheimer & D. G. Marshall, Trans.). London: Sheed and Ward. (Original work published 1960)
  Google Scholar

Historic England. (2008). Conservation principles: Policies and guidance for the sustainable management of the historic environment. London: English Heritage.
  Google Scholar

Lamarque, P. (2014). The opacity of narrative. London: Rowman & Littlefield International.
  Google Scholar

Lamarque, P., & Author. (2019). The application of narrative to the conservation of historic buildings. Estetika: The Central European Journal of Aesthetics, LVI/XII(1), 5–27.
  Google Scholar

Latour, B. (1993). We have never been modern (C. Porter, Trans.). Cambridge, MA: Harvard University Press.
  Google Scholar

Lipp, W., Štulc, J., Szmygin, B., & Giometti, S. (Eds.). (2012). Conservation turn - return to conservation: Tolerance for change, limits of change. Firenze: Edizioni Polistampa.
  Google Scholar

MacIntyre, A. C. (1985). After virtue: A study in moral theory (3rd ed.). London: Duckworth.
  Google Scholar

Petzet, M. (2009). International principles of preservation. Berlin: Hendrik Bäßler Verlag.
  Google Scholar

Poulios, I. (2014). The past in the present: A living heritage approach—Meteora, Greece. London: Ubiquity Press.
  Google Scholar

Ricoeur, P. (1980). Narrative time. Critical Inquiry, 7(1), 169–190. https://doi.org/10.2307/1343181
  Google Scholar

Ricoeur, P. (1984). Time and narrative, vols 1–3 (K. McLaughlin & D. Pellauer, Trans.). Chicago, IL and London: University of Chicago Press.
  Google Scholar

Stiefel, B. L., & Wells, J. C. (Eds.). (2014). Preservation education: Sharing best practices and finding common ground. Hanover, NH: University Press of New England.
  Google Scholar

Strong, R. (2007). A little history of the English country church. London: Jonathan Cape. (4631753).
  Google Scholar

Walter, N. (2017). Everyone loves a good story: Narrative, tradition and public participation in conservation. In G. Chitty (Ed.), Heritage, conservation and communities: Engagement, participation and capacity building (pp. 50–64). Abingdon and New York: Routledge.
  Google Scholar

Walter, N. (2020). Narrative theory in conservation: Change and living buildings. Abingdon and New York: Routledge.
  Google Scholar

Wijesuriya, G. (2015). Annexe 1: Living heritage: A summary. Retrieved January 9, 2017, from http://www.iccrom.org/wp-content/uploads/PCA_Annexe-1.pdf
  Google Scholar

Wijesuriya, G., Thompson, J., & Court, S. (2017). People-centred approaches: Engaging communities and developing capacities for managing heritage. In G. Chitty (Ed.), Heritage, conservation and community: Engagement, participation and capacity building (pp. 34–49). Abingdon and New York: Routledge.
  Google Scholar


Opublikowane
2020-12-22

Cited By / Share

Walter, N. (2020). Narracyjne podejście do żywego dziedzictwa. Ochrona Dziedzictwa Kulturowego, (10), 126–138. https://doi.org/10.35784/odk.2443

Autorzy

Nigel Walter 
nigelesque@gmail.com
Department of Archaeology, University of York, The King's Manor, York YO1 7EP Wielka Brytania
https://orcid.org/0000-0002-1152-522X

Statystyki

Abstract views: 793
PDF downloads: 691 PDF downloads: 56