NOWE STARE MIASTO W ELBLĄGU. Wieloaspektowa interwencja w obszarze zabytkowym.
Katarzyna Wiśniewska
wisniewska_k@o2.plPhD candidate Faculty of Architecture, Poznań University of Technology (Polska)
Abstrakt
Celem niniejszego artykułu jest przegląd zasad ingerencji w obszarze zabytkowym poprzez chronologiczne przedstawienie różnych koncepcji odbudowy Starego Miasta w Elblągu, jako teoretycznych podstaw odbudowy oraz ukazanie przemian w podejściu do projektowania nowej zabudowy w obszarze zabytkowym. Konsekwentna odbudowa Starego Miasta w Elblągu od prawie czterech dekad jest ugruntowana teoretycznie i dostosowana do współczesności.
Poprzez przykłady i określenie faz odbudowy Starego Miasta w Elblągu, chciałabym poddać refleksji, czy retrowersja jest procesem dostosowującym się każdorazowo do nowych współczesnych potrzeb, czy raczej retrowersja jako autorska metoda zakończyła się w 2002 roku wraz z zaprzestaniem nadzorowania projektów przez jej autorkę i od dziewiętnastu lat obserwujemy po prostu proces budowy Nowego Starego Miasta.
Słowa kluczowe:
Nowe Stare Miasto, Retrowersja, współczesność, Nówka StarówkaAutorzy
Katarzyna Wiśniewskawisniewska_k@o2.pl
PhD candidate Faculty of Architecture, Poznań University of Technology Polska
