Potencjał doświadczenia niepełnosprawności dla dziedzictwa. Wnioski wyciągnięte ze współpracy z osobami niepełnosprawnymi jako użytkownikami/ekspertami

Związek między dostępnością a konserwacją jest często kwestionowany, co prowadzi do napięć między zwolennikami dostępności a ekspertami w dziedzinie dziedzictwa. Podczas gdy znaczenie i konieczność dostępności oraz stopniowo szersze pojęcie inkluzywności dla różnych użytkowników (np. osób niepełnosprawnych) staje się coraz bardziej oczywiste, istniejące dyskusje koncentrują się głównie na kwestiach i problemach związanych z dostępnością w kontekście dziedzictwa. W tym artykule, zamiast skupiać się na ograniczeniach, przedstawiamy doświadczenie niepełnosprawności jako zasób twórczy, a nie utrudniający.

Osoby niepełnosprawne, określane jako "inni" i "obcy na swojej ziemi", podobnie jak osoby o różnym pochodzeniu etnicznym, kulturowym i płciowym, były przedmiotem dyskryminacji. W praktyce dziedzictwa pojęcie "ja" i "inny" koncentruje się głównie na dziedzictwie kolonialnym i okupowanym. Dodatkowo można to zaobserwować w podziale na ekspertów dziedzictwa i innych.

Mając na uwadze istniejące wyzwania na styku dostępności i konserwacji, podążając za przykładem badań, które na nowo analizują znaczenie niepełnosprawności i jej wpływ na architekturę, nasze badania nad inkluzywnym dziedzictwem kulturowym opierają się na metodach stosowanych w kontekście projektowania inkluzywnego i dostosowują je do kontekstu dziedzictwa kulturowego w celu uzyskania wglądu w doświadczenia osób niepełnosprawnych związane z dziedzictwem kulturowym. Prowadząc liczne studia przypadków w różnych miejscach dziedzictwa we współpracy z osobami niepełnosprawnymi jako użytkownikami/ekspertami, obserwujemy potencjał teoretycznych i metodologicznych wyników badań dla szerszej praktyki konserwatorskiej, która stopniowo zmierza w kierunku podejść opartych na współpracy z udziałem różnych osób. Podejście przedstawione w naszych badaniach stanowi okazję do ponownego przemyślenia naszego normatywnego podejścia do ochrony dziedzictwa, kwestionowania założeń i nawyków (np. w ocenie dziedzictwa) oraz pokonywania naszych uprzedzeń.