Zarządzanie pomnikami historii
Abstrakt
System ochrony zabytków w Polsce, w tym pomników historii nie jest w pełni dostosowany do zmian ustrojowych po 1989 roku. Niedocenianym, istotnym elementem tego systemu determinującym skuteczną ochronę jest profesjonalne zarządzanie architektonicznym dziedzictwem łączące konserwację ze współczesnym użytkowaniem historycznych obiektów. Współzależności konserwatorskich i pozakonserwatorskich uwarunkowań wymuszają dziś postrzeganie ochrony zabytków jako złożonego i interdyscyplinarnego procesu – skorelowanych ze sobą oddziaływań na zabytkowy obiekt, w którym zabiegi konserwatorskie są kluczową, ale nie jedyną działalnością. Całością organizacyjną tych działań jest zarządzanie. Pomniki historii jako najcenniejsze dziedzictwo powinny być wzorem zarządzania dla krajowego, zabytkowego zasobu. Piętnastoletnie doświadczenia pomnika Twierdza Srebrna Góra pozwalają przybliżyć cele i złożone uwarunkowania powiązanych ze sobą działań zarządczych oraz wnioski adresowane do władz krajowych odpowiedzialnych za ochronę kulturowego dziedzictwa.
Słowa kluczowe:
Zarządzanie; pomniki historii; Srebrna GóraBibliografia
Ashworth G., 2015. Planowanie dziedzictwa. Kraków. Międzynarodowe Centrum Kultury.
Google Scholar
Kępczyńska-Walczak A., 2014. Zarządzanie dziedzictwem kulturowym w społeczeństwie opartym na wiedzy. Łódź. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej.
Google Scholar
Podruczny G., T. Przerwa, 2010. Twierdza Srebrna Góra. Bellona.
Google Scholar
Szmygin B., 2018. Światowe dziedzictwo kultury UNESCO – charakterystyka, metodologia, zarządzanie. Warszawa -Lublin. PKN ICOMOS, Politechnika Lubelska.
Google Scholar
Tarnowska M., 2009. Organizacyjne uwarunkowania sprawności wdrażania systemu kompleksowego zarządzania jakością w przedsiębiorstwach przemysłowych. Poznań. Praca doktorska obroniona na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu pod kier. dr hab. Kazimierza Krzakiewicza, prof. UEP.
Google Scholar
Statystyki
Abstract views: 292PDF downloads: 209 PDF downloads: 178