OCHRONA ZABYTKOWYCH RUIN - ZAŁOŻENIA DO TEORII I PRAKTYKI
Bogusław Szmygin
Wydział Budownictwa i Architektury, Politechnika Lubelska (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-0629-4495
Abstrakt
Ochrona ruin jest trudnym zadaniem konserwatorskim. Wynika to przede wszystkim z trwających procesów destrukcji, na które jest narażony niekompletny obiekt. Jednocześnie charakterystyka ruin sprawia, że większość interesariuszy wspiera odbudowę zabytkowych ruin do formy obiektów kubaturowych. Dlatego problem ochrony ruin powinien być ponownie opracowany od strony teoretycznej i praktycznej. Z teoretycznego punktu widzenia ważne jest odróżnienie „ruiny historycznej” i „ruiny współczesnej”. Z praktycznego punktu widzenia kluczowe jest zorganizowanie programów ochrony, które zrównoważą negatywne cechy ruin – oprócz powstrzymania procesów technicznego zniszczenia, umożliwią również ich współczesne zagospodarowanie i użytkowanie.
Słowa kluczowe:
Historyczna ruina, definiowanie ruin, zasady i formy ochrony ruinBibliografia
Dekret Rady Regencyjnej o opiece nad zabytkami sztuki i kultury, Dz.U. 1918 nr 16 poz. 36.
Google Scholar
Gruszecki A., Konserwacja ruin w Anglii, „Ochrona Zabytków”, r. XI, 1958, nr 3-4.
Google Scholar
Karta Ochrony Zabytkowych Ruin, PKN ICOMOS, 4 grudnia 2012 roku, http://www.icomos-poland.org/pl/dokumenty-doktrynalne.html.
Google Scholar
Pamiętnik pierwszego zjazdu miłośników ojczystych zabytków w Krakowie w dniach 3 i 4 lipca 1911r., Kraków 1912.
Google Scholar
Projekt “RUINS: Sustainable re-use, preservation and modern management of historical ruins in Central Europe - elaboration of integrated model and guidelines based on the synthesis of the best European experiences”.
Google Scholar
Raport o stanie zachowania zabytków nieruchomych w Polsce. Zabytki wpisane do rejestru zabytków (księgi rejestru A i C), Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa 2017.
Google Scholar
Riegla A., Georg Dehio i kult zabytków, P. Kosiewski (red.), Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012.
Google Scholar
Szmygin B., Światowe Dziedzictwo Kultury UNESCO – charakterystyka, metodologia, zarządzanie, PKN ICOMOS, Politechnika Lubelska, Warszawa-Lublin, 2016.
Google Scholar
Zabytek i historia. Wokół problemów konserwacji i ochrony zabytków w XIX wieku, P. Kosiewski, J. Krawczyk (red.), Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszwa 2012.
Google Scholar
Autorzy
Bogusław SzmyginWydział Budownictwa i Architektury, Politechnika Lubelska Polska
https://orcid.org/0000-0003-0629-4495
prof. dr hab. inż., profesor Politechniki Lubelskiej; kierownik Katedry Konserwacji Zabytków (2004+); dziekan Wydziału Budownictwa i Architektury PL (2005-12; 2016+); prorektor Politechniki Lubelskiej (2012-2016); prezes Fundacji Rozwoju PL (2008-13).
Specjalizuje się w zagadnieniach ochrony i konserwacji zabytków architektury (m.in. teoria konserwatorska, Światowe Dziedzictwo UNESCO, rewitalizacja miasthistorycznych, ochrona ruin). Autor ponad 150 publikacji (m.in. monografii „Kształtowanie koncepcji zabytku i doktryny konserwatorskiej w Polsce w XX wieku”, „Vademecum Konserwatora Zabytków”, „Zasady projektowania i umieszczania nośników informacji wizualnej i reklam na obiektach i w obszarach zabytkowych”, „Światowe Dziedzictwo Kultury UNESCO – charakterystyka, metodologia,zarządzanie”, „Wartościowanie dziedzictwa w systemie SV – metoda i przykłady zastosowania”), redaktor naukowy ponad trzydziestu monografii, koordynator kilkunastu programów badawczych i edukacyjnych, autor kilkudziesięciu scenariuszy filmów edukacyjnych.
Prezes Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS (2008+2017), prezes Międzynarodowego Komitetu Teorii Konserwatorskiej (2018+), przewodniczący Komitetu ds. Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce (2011-14), członek Komitetu Urbanistyki i Architektury PAN (2012+).
Statystyki
Abstract views: 249PDF downloads: 293
