Rola klasztorów bazyliańskich w kształtowaniu przestrzeni sakralnej miast i wsi Ukrainy

Duchowy i intelektualny wpływ klasztorów bazyliańskich przyczynił się do rozwoju kulturowego Ukraińców w XVIII wieku. Kompleksy i zespoły klasztorne wyróżniały się unikalnymi sylwetkami architektonicznymi, które organicznie wkomponowywały się w otaczający krajobraz, kształtując przestrzenie sakralne miast i wsi na terenie Ukrainy. Ogrody klasztorne bazylianów, aleje, kaplice z „Drogą Krzyżową”, w harmonijnym połączeniu z architekturą budynków klasztornych, były integralnie związane z naturalną strukturą krajobrazu, podkreślając indywidualne cechy każdego zespołu. Obecnie rośnie zainteresowanie naukowców i badaczy badaniem krajobrazów sakralnych, które w harmonijny sposób łączą się z istniejącym środowiskiem naturalnym i tworzą historyczne krajobrazy kulturowe. Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie roli klasztorów bazyliańskich w formowaniu przestrzeni sakralnych oraz badaniu ich charakterystycznych cech, które tworzą cenne krajobrazy kulturowe i powinny być zachowane jako część historycznego i kulturowego dziedzictwa Ukrainy.