Ochrona zabytków nieruchomych dziedzictwa kultury, a partycypacja społeczna – studium przypadku bydgoskiej tendrowni

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

DOI

Zuzanna Ewa Małkowska

zuzanna.malkowska@pbs.edu.pl

https://orcid.org/0000-0001-6769-7218

Abstrakt

Wobec prywatnych własności osadzonych w gospodarce wolnorynkowej już sam fakt objęcia ochroną obiektu o szczególnych wartościach bywa kłopotliwy, a możliwości zaskarżenia i uchylenia takich decyzji  często wykorzystywane są przez właścicieli nieruchomości. Niezwykle silnie zarysowują się konflikty pomiędzy konserwatorem – urzędnikiem administracji państwowej starającym się o objęcie zabytku ochroną prawną, a właścicielem – inwestorem dążącym do zrealizowania celu inwestycyjnego bez względu na kulturową wartość miejsca.


Warto jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z zapisami Artykułu 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, bezpośrednim interesariuszem zachowania obiektów zabytkowych jest całe społeczeństwo. Wobec tego warto przeanalizować, czy podczas konfliktowych sytuacji związanych z ochroną zabytków architektury opinia publiczna jest brana pod uwagę?


W tym celu zrealizowano studium przypadku konfliktowej sytuacji zaistniałej podczas realizacji procedury wpisu do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Kujawsko-Pomorskiego obiektu dawnej bydgoskiej  tendrowni.

Słowa kluczowe:

Bydgoszcz, dziedzictwo przemysłowe, zaangażowanie obywateli

Bibliografia

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Małkowska, Z. E. (2024). Ochrona zabytków nieruchomych dziedzictwa kultury, a partycypacja społeczna – studium przypadku bydgoskiej tendrowni. Ochrona Dziedzictwa Kulturowego, (19), 17–25. https://doi.org/10.35784/odk.5848