Ochrona zabytków nieruchomych dziedzictwa kultury, a partycypacja społeczna – studium przypadku bydgoskiej tendrowni

Wobec prywatnych własności osadzonych w gospodarce wolnorynkowej już sam fakt objęcia ochroną obiektu o szczególnych wartościach bywa kłopotliwy, a możliwości zaskarżenia i uchylenia takich decyzji  często wykorzystywane są przez właścicieli nieruchomości. Niezwykle silnie zarysowują się konflikty pomiędzy konserwatorem – urzędnikiem administracji państwowej starającym się o objęcie zabytku ochroną prawną, a właścicielem – inwestorem dążącym do zrealizowania celu inwestycyjnego bez względu na kulturową wartość miejsca.

Warto jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z zapisami Artykułu 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, bezpośrednim interesariuszem zachowania obiektów zabytkowych jest całe społeczeństwo. Wobec tego warto przeanalizować, czy podczas konfliktowych sytuacji związanych z ochroną zabytków architektury opinia publiczna jest brana pod uwagę?

W tym celu zrealizowano studium przypadku konfliktowej sytuacji zaistniałej podczas realizacji procedury wpisu do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Kujawsko-Pomorskiego obiektu dawnej bydgoskiej  tendrowni.