OCENA WARTOŚCI DIAGNOSTYCZNEJ METODY OLFAKTOMETRII KOMPUTEROWEJ

Badania węchowe mogą być kryterium oceny interwencji chirurgicznej nosa, a zaburzenia węchu mogą wskazywać na zaburzenia oddychania. Dlatego też pilnym zadaniem jest opracowanie zintegrowanego podejścia do określania zaburzeń oddechowych i węchowych. Opracowano schemat strukturalny dla metody obiektywnej diagnostyki zaburzeń oddechowych i węchowych, uwzględniający zarówno pomiar parametrów aerodynamicznych oddychania nosowego, jak i obliczenie charakterystyki energetycznej, które są wykorzystywane do określenia wrażliwości węchowej. Oceniono znaczenie diagnostyczne proponowanej metody analizy danych rhinofolipometrycznych w odniesieniu do dodatkowych parametrów – konieczne jest uwzględnienie czasu i mocy oddychania, gdy próg czucia zapachu znajduje się w punkcie przejściowym przepływu powietrza do trybu turbulentnego. Ustalono, że wskazane jest stosowanie kryteriów energetycznych oddychania nosowego, siły pneumatycznej i energii oddychania nosowego pod wpływem odpowiedniego wektora zapachu do oceny zaburzeń oddechowych. W celu oceny zaburzeń oddychania węchu konieczne jest zastosowanie metody, w której wektor zapachu jest zainstalowany w przewodzie powietrznym rhinomanometru, a pacjent jest proszony o wykonywanie czynności oddechowych ze stałym zwiększeniem częstości oddychania przy jednoczesnym ustaleniu czasu, w którym osiągana jest wrażliwość węchowa, a następnie określenie charakterystyki energetycznej oddechu. Przeprowadzono statystyczną obróbkę wyników diagnostycznych, która potwierdza adekwatność modelu niezależnej weryfikacji statystycznej i umożliwia wykorzystanie tej metody do diagnostyki funkcjonalnej zaburzeń oddechowo-zapachowych i badania wrażliwości oddechowo-zapachowej. Wskaźnik prawdopodobieństwa błędu drugiego rodzaju wynosi 0,17.