Rozwiązanie uogólnionego modelu Kelvina-Voigta

Użyteczność jednowymiarowych modeli lepko-sprężystych, szczególnie w zagadnieniach nawierzchni drogowych, kompozytach i innych dziedzinach inżynierii lądowej stała się przyczyną podjęcia próby znalezienia kompletnego rozwiązania uogólnionego modelu Kelvina-Voigta, przy czym w modelu uwzględniono także przyspieszenia tak naprężeń jak i odkształceń. Do uzyskania rozwiązań wykorzystano transformację Carsona oraz twierdzenie o residuach. Zastosowana procedura może być także użyta w przypadkach bardziej złożonych związków konstytutywnych w formie różniczkowej lub całkowej, jak również przy niejednorodnych warunkach początkowych. Rozpatrzono szczególny przypadek analizowanego uogólnienia tj. model Burgersa. Jako aplikację zamieszczono przykład analizy drgań belki swobodnej.