Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
W artykule omówiono drewnianą architekturę wernakularną Nałęczowa i okolic. Ukształtowana w cieniu stylowej architektury Uzdrowiska w drugiej połowie XIX wieku, bez mała niezmieniona realizowana była w formie „nałęczowskiego” standardu do połowy XX wieku. Zmiany cywilizacyjne powodowały już od połowy XX wieku likwidację tych obiektów lub jej mniej lub bardziej udane adaptacje i przebudowy. Przedstawiana praca jest wstępnym studium możliwości adaptacji drewnianego obiektu wernakularnego do współczesnych wymogów użytkowych i funkcjonalnych poprzez dobudowę bryły budynku w technologii budownictwa naturalnego, z wykorzystaniem zielonej gliny, która jest materiałem lokalnym, a zarazem stworzenia czegoś, co będzie symbiozą nowoczesności i tradycji.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.