Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
Artykuł traktuje o wartościach kulturowych, jakie reprezentuje sobą drewniana architektura sakralna. Autor skupia się na przykładach cerkwi w polskim i ukraińskim regionie Karpat. Obfitość budulca jakim jest drewno w tym regionie a także samo ukształtowanie terenu spowodowało, iż tutejsza architektura cerkiewna stała się unikalna i niezwykle charakterystyczna. Autor artykułu przedstawia wpisane dnia 21 czerwca 2013 roku na 37 sesji UNESCO odbywającej się w Kambodży na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO drewniane cerkwie na terenie Polski oraz Ukrainy. Na liście znajduje się obecnie 16 cerkwi z regionu karpackiego, 8 świątyń ze strony polskiej oraz 8 ze strony ukraińskiej [1]. Przedstawione cerkwie regionu Karpat wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa są świadectwem przenikania się kultury chrześcijańskiej charakterystycznej dla wschodu i zachodu ukazując wspólną relację pomiędzy społecznością polską i ukraińską [2].
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.