Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
W przedmiotowym artykule przedstawiono problem sprzeczności pomiędzy dążeniem do zachowania w projektowanych i realizowanych na obszarach polskiego Podtatrza obiektach o dużych kubaturach uzasadniających zastosowanie aktualnych technologii budowlanych – w tym metod budownictwa wielkopłytowego – a potrzebą kontynuacji charakterystycznych form architektury regionalnej podhalańskiej. Zaprezentowane przykłady uformowania architektonicznego budynków wzniesionych w okresie międzywojnia – wykonane dla potrzeb Międzynarodowych Igrzysk Zimowych FIS wykorzystywały wzorce formy charakterystyczne dla obszaru alpejskiego. Przykład ten stanowi dowód presji kulturowej nowej funkcji, to jest sportu narciarskiego. Presji tej trudno jest przeciwstawić równie konsekwentne w aspekcie logiki wykonawstwa współczesne przykłady w stylu podhalańskim.
Kotarbiński T. Traktat o dobrej robocie. Ossolineum 1982 s. 488,498, 292
Google Scholar
Demiański M. Myślenie niezależne. Kultura nr 42/74, s. 1,6 rozmowa z D. Watsonem laureatem nagrody Nobla za odkrycie modelu struktry „DNA”, notabene Watson był fizykiem zajmującym się biologią.
Google Scholar
Kadłuczka A. Regionalizm szansą współczesnej architektury. Zdanie 1-83, s. 48 autor przytacza opinie Józefa Rurawskiego i Bogdana Rogatko /dotyczące stylu Zakopiańskiego/
Google Scholar
Opracowanie dotyczące typologii współczesnych form wykonane w Zakładzie Architektury Regionalnej pod kierunkiem prof. A. Skoczka – archiwum zakładu IPA WA PK.
Google Scholar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.