Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
W Małopolsce na początku XVII w. powszechne były płaskie, geometryczne dekoracje o niemiecko-północnej genezie, pojawiające się w indywidualnych rodzajach, charakterystycznych dla ośrodków, w których miał miejsce ruch budowlany. Typowe odmiany tych dekoracji opisał J. Szablowski, wskazując dekoracje sieciowe (charakterystyczne dla Lublina), okuciowe oraz złożone z osobnych geometrycznych figur – typowe dla Krakowa [1]. W typie „krakowskim” dostrzegano charakter „zachodnio-europejski”, natomiast typ „lubelsko-kaliski” miał być domeną lokalnych, majstrów murarskich [2], to spostrzeżenie nie ma jednakże oparcia w faktach, gdyż dla listwowych, lubelskich dekoracji nietrudno wytypować zagraniczne pierwowzory [3]. W artykule przedstawiono ocenę możliwości zastosowania preparatów wzmacniających na bazie estrów kwasu ortokrzemowego różniących się podstawnikami. Środki te wykorzystywane są w pracach konserwatorskich do wzmacniania takich materiałów jak tynki wapienne i zaprawy sztukatorskie.
Szablowski J. Architektura krakowskiego kościoła Bernardynów [w:] Kantak K., Szblowski J. Żarnecki J. Kościół i klasztor Bernardynów w Krakowie. Kraków 1938, s. 92, 93.
Google Scholar
Karpowicz M. Rzeźba około roku 1600-1630 [w:] Sztuka około roku 1600. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa 1974, s. 57.
Google Scholar
Kurzej M. Siedemnastowieczne sztukaterie w Małopolsce. Kraków 1012.
Google Scholar
Zin W. Rzemiosło renesansowych sztukatorów lubelskich. Czasopismo Techniczne 5 (1958) 7-14.
Google Scholar
Łukaszewicz J.W. Badania nad zastosowaniem związków krzemoorganicznych w konserwacji zabytków. Toruń 2002.
Google Scholar
Barnat-Hunek D., Klimek B. Ocena efektywności preparatów na bazie kwasu ortokrzemowego do wzmacniania zabytkowych tynków. Materiały Budowlane 9 (2011) 40-41.
Google Scholar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.