Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
Układy urbanistyczne miast są jednymi z najbardziej złożonych struktur zaprojektowanych, wykonanych oraz użytkowanych przez człowieka, Stopień ich skomplikowania pod względem komunikacyjnym i łatwość przemieszczania się po nich jest zależna od wielu czynników i może być mierzona w różny sposób. Jednym z narzędzi parametrycznych umożliwiających badanie takich struktur jest metoda Space Syntax utworzona przez zespół naukowców z Bartlett University College London pod opieką Bill Hillier oraz Juliene Hanson. Do analizy wybrano fragment miasta Lublina położony pomiędzy ul. Męczenników Majdanka i ul. Władysława Kunickiego – dzielnicę Kośminek. Wykonano mapę osiową (ang. axial map) wybranego obszaru i poddano ją analizom przeprowadzonym przy użyciu programu Depthmap v. 0.3b. Współczynniki jakimi posłużono się aby poznać cechy układu urbanistycznego to współczynnik łączności (ang. Connectivity) i integralności (ang. Integration HH). Analizowany obszar i utworzone mapy osiowe podzielono na dwa etapy różniące się ilością uwzględnionych ulic pod względem ich przeznaczenia. Pierwszym etapem było utworzenie mapy osiowej z uwzględnieniem dostępnych ulic, drugim etapem było dodanie do istniejącej mapy wjazdów na posesje, dróg prywatnych oraz obszarów z ograniczeniami dla ruchu samochodowego. Wygenerowane zależności ukazane w formie schematów oraz zestawienia współczynników w diagramach rozproszenia posłużyły do odnalezienia problemów komunikacyjnych wybranego fragmentu. Metoda obliczeniowa Space Syntax umożliwia określenie wzajemnych powiązań przestrzeni pomiędzy obiektami kubaturowymi. Metoda ta jest stosowana nie tylko dla układów urbanistycznych ale również dla analiz rzutów budynków i wzajemnej korelacji ich pomieszczeń. Formułowane wnioski na temat organizacji danej struktury są zależne od synergii wielu współczynników wykorzystywanych dla jej określenia. Poprzez analizę diagramów rozproszenia pomiędzy zmiennymi Integration HH i Connectivity określono brak spójności przestrzeni w centrum wybranego obszaru, szczególnie ul. Długiej. Metoda Space Syntax jest stale rozwijana i ulepszana aby uzyskiwać coraz dokładniejsze wyniki a jej stosowanie i wykorzystywanie do analiz urbanistycznych może przyczynić się do rozwiązywania problemów komunikacyjnych w miastach.
Lorens P., Martyniuk-Pęczek J. Miasto, Metropolia, Region, Zarządzanie rozwojem przestrzennym miast. wydawnictwo Urbanista, Gdańsk 2010. ss. 86-88, ss. 120-122, ss. 239-250.
Google Scholar
Główny Urząd Statystyczny, Warszawa 2014, s. 176.
Google Scholar
Hillier B. Space is The Machine. University of Cambridge, 2007, s. 25.
Google Scholar
Czerkawer-Yamu C., Voigt A. Strategic Planning and Design with Space Syntax, Respecting Fragile Places. 29th eCAADe Conference Proceedings, 125-133. eCAADe: Conferences., 2011, s. 131.
Google Scholar
Austin G. Green Infrastructure for Landscape Planning, Integrating human and natural systems. Glasgow 2014., ss. 142-147.
Google Scholar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.