Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej w przestrzeni miasta
Monika Gała-Walczowska
mgala-walczowska@pk.edu.plKatedra Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej; Instytut Projektowania Architektonicznego; Wydział Architektury; Politechnika Krakowska; (Polska)
Abstrakt
Przestrzenią szczególną w krajobrazie historycznych miast europejskich jest dzielnica willowa, której urodę i prestiż współtworzą walory naturalne, kompozycja urbanistyczna, a nade wszystko jakość architektury. Zarówno w przeszłości, jak i współcześnie, architektura willi miejskiej powiązana była z ogrodem i miała charakter reprezentacyjny. Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej budowana jest przez ponowoczesną interpretację miejsca, którego charakter niejednokrotnie skłania architektów do poszukiwania związków budowli z terenem i otaczającym krajobrazem, w przestrzennej i widokowej łączności z miastem lub przeciwnie, poprzez wizualne odseparowanie od ulicy lub selektywne kadrowanie widoków. Jakość prezentowanych przykładów współczesnej architektury willowej definiowana jest przez indywidualizm twórców. Każdy z architektów inaczej interpretuje miejsce, proponując stosowną formę architektoniczną domu w przestrzeni dzielnicy willowej miasta. Ceglana willa w Berlinie, projektu Davida Chipperfielda, to architektura symbiotycznej pełni z miejscem. House R128, w dzielnicy willowej Stuttgartu jest przykładem architektonicznej gry z miejscem, kreowanej przez architekta, a zarazem właściciela willi Wernera Sobka. House Susenberg, w prestiżowej dzielnicy willowej Zürichu, determinuje dialog architektury z przestrzenią miasta. Architekturę Willi Bǎteau-Bǎteau w Krakowie, autorstwa Dariusza Kozłowskiego i Marii Misiągiewicz, można określić mianem znaku w przestrzeni dzielnicy willowej. Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej w krajobrazie miasta stanowi o unikalnej jakości przestrzeni, nazywanej Duchem Miejsca.
Słowa kluczowe:
architektura współczesna, willa miejska, forma i kompozycja architektoniczna, synergia w architekturzeBibliografia
[1] Kozłowski D. Dzieło architektoniczne w przestrzeni miasta – o formie, kontekście, użyteczności. Czasopismo Techniczne 15(6-A) (2008) 86-89.
[2] Norbert-Schulz Ch. Bycie, przestrzeń i architektura. Warszawa 2000, s. 28-31.
[3] Monestiroli A. Tryglif i metopa. Kraków 2009, s. 32.
[4] Kozłowski D. Miejsce szuka formy, forma szuka funkcji. „Pretekst” Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej 3 (2010) 7.
[5] Monestiroli A. Architektura rzeczywistości. „Pretekst” Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej 3 (2010) 80.
[6] Norberg-Schulz Ch. Znaczenie w architekturze zachodu. Warszawa 1999, s. 204.
[7] Kozłowski D. O pięknie architektury (współczesnej) – uwagi o ułomności rzeczy użytecznych. Czasopismo Techniczne 13-A (2007) 77.
[8] Jodidio P. Architecture now! Singapore 2004, s. 304-313.
[9] Bradbury D. The iconic house. Architectural master works Since 1900. London 2009, s. 336.
[10] Adam H. Betonwyrfel mit Elefantenhaut. Haus Susenberg In Zürich. Baumeister 9 (2007) 48-57.
[11] Wohnhaus in Zürich. Detail 1-2 (2008) 32-36.
[12] Kozłowski D., Misiągiewicz M. Willa Bâteau-Bâteau. Rezydencje 2 (1996/1997) 64 – 65.
[13] Misiągiewicz M. Przestrzeń estetycznie otwarta. Czasopismo Techniczne 15(6-A) (2008) 105-106.
[14] Białkiewicz A. Między formą plastyczną a architektoniczną. Środowisko Mieszkaniowe 7 (2009) 8-10.
[15] De Botton A. Architektura szczęścia. Warszawa 2006, s. 11.
[2] Norbert-Schulz Ch. Bycie, przestrzeń i architektura. Warszawa 2000, s. 28-31.
[3] Monestiroli A. Tryglif i metopa. Kraków 2009, s. 32.
[4] Kozłowski D. Miejsce szuka formy, forma szuka funkcji. „Pretekst” Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej 3 (2010) 7.
[5] Monestiroli A. Architektura rzeczywistości. „Pretekst” Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej 3 (2010) 80.
[6] Norberg-Schulz Ch. Znaczenie w architekturze zachodu. Warszawa 1999, s. 204.
[7] Kozłowski D. O pięknie architektury (współczesnej) – uwagi o ułomności rzeczy użytecznych. Czasopismo Techniczne 13-A (2007) 77.
[8] Jodidio P. Architecture now! Singapore 2004, s. 304-313.
[9] Bradbury D. The iconic house. Architectural master works Since 1900. London 2009, s. 336.
[10] Adam H. Betonwyrfel mit Elefantenhaut. Haus Susenberg In Zürich. Baumeister 9 (2007) 48-57.
[11] Wohnhaus in Zürich. Detail 1-2 (2008) 32-36.
[12] Kozłowski D., Misiągiewicz M. Willa Bâteau-Bâteau. Rezydencje 2 (1996/1997) 64 – 65.
[13] Misiągiewicz M. Przestrzeń estetycznie otwarta. Czasopismo Techniczne 15(6-A) (2008) 105-106.
[14] Białkiewicz A. Między formą plastyczną a architektoniczną. Środowisko Mieszkaniowe 7 (2009) 8-10.
[15] De Botton A. Architektura szczęścia. Warszawa 2006, s. 11.
Gała-Walczowska, M. (2017) „ Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej w przestrzeni miasta”, Budownictwo i Architektura, 16(1), s. 223–232. doi: 10.24358/Bud-Arch_17-161_19.
Autorzy
Monika Gała-Walczowskamgala-walczowska@pk.edu.pl
Katedra Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej; Instytut Projektowania Architektonicznego; Wydział Architektury; Politechnika Krakowska; Polska
Statystyki
Abstract views: 225PDF downloads: 150
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Budownictwo i Architektura wspiera program otwartej nauki. Czasopismo umożliwia otwarty dostęp (Open Access) do publikacji. Każdy może przeglądać, pobierać i przekazywać artykuły pod warunkiem przestrzegania zasad licencji.
