Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
Wzrost ilości ludności miejskiej to wzrost ilości mieszkań, powiększanie terenów zajętych przez zespoły mieszkaniowe, to również wyraźnie widoczne zjawisko chaosu przestrzennego, braku kompozycji urbanistycznej oraz form i miejsc krystalizujących przestrzeń. Diagnozy opracowane dla środowiska mieszkaniowego mówią o takich cechach nowo kreowanych przestrzeni osiedlowych jak: brak ciągłości układów komunikacyjnych, nieoptymalne powiązania terenów czy nieoptymalne lokalizowanie usług publicznych i terenów zielonych. Obszary mieszkaniowe w strukturze miasta dominują zarówno pod względem zajmowanego obszaru jak i wielkości substancji zabudowy. Stąd ich rozmieszczenie nie powinno być przypadkowe, a przynależny im program usługowy nie może być szczątkowy i rozmieszczony chaotycznie. Miejsca węzłowe jako jeden z elementów krystalizujących przestrzeń miasta wydają się być szczególnie pożądane w niekształtnych, nowych obszarach mieszkaniowych, powstałych po 1989. Problem wydaje się być szerszy, bo w badaniach wskazywany jest też brak miejsc krystalizujących w dużych osiedlach wielorodzinnych z lat 60. i 70. Myślenie o systemie miejsc węzłowych prowadzi wprost do powrotu do modeli w planowaniu urbanistycznym. Miejsca węzłowe tworzące sieć to wyznaczniki funkcjonalno-przestrzenne, które mogą pomóc w kontynuacji i uczytelnieniu struktury miejskiej w bezładnie rozwijających się obszarach. Mogą wyznaczać skalę i miejsce w hierarchii, wprowadzać wyróżniający wyraz architektoniczny pozostawiając dużo swobody w kształtowaniu przestrzeni miedzy węzłami.
Polska polityka architektoniczna Polityka jakości krajobrazu, przestrzeni publicznej, architektury. wyd. Polska Rada Architektury, Sarp, Tup, Izba Architektów Rp Akapit-DTP, 2011.
Google Scholar
Przestrzeń życia Polaków – diagnoza i rekomendacje. Fundacja PZU, SARP, Architektura-murator, ZPR Media SA, 2014.
Google Scholar
Wejchert K. Elementy kompozycji urbanistycznej, Arkady, Warszawa, 1974.
Google Scholar
Lynch K. Obraz miasta. Archivolta, 2011.
Google Scholar
Diagnoza funkcjonalno-przestrzenna osiedli: Olsza II, Ugorek. red. J. Kobylarczyk, G. Schneider-Skalska, P. Haupt, K. Racoń-Leja; Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków, 2015.
Google Scholar
Osiedle Ruczaj – Diagnoza obszaru mieszkaniowego. opracowanie wykonane pod kierunkiem L. Jasińskie-go, P. Haupt w ramach Studiów Podyplomowych „Środowisko mieszkaniowe w obszarach zurbanizowanych”, Instytutu Projektowania Urbanistycznego, WA PK we współpracy z UM Krakowa; (kierownik Studium. G. Schneider-Skalska), 2016, w zbiorach IPU WA PK.
Google Scholar
Palej A. Miasto jako miejsce do życia w epoce informacyjnej [w:] Obszary mieszkaniowe w strukturze miasta. Praca zbiorowa pod. red. G. Schneider-Skalskiej, E. Kusińskiej, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2017.
Google Scholar
Dobroczyński B. Wyjść z siebie, wrócić lepszym. Rezczpospolita – PlusMinus, 8-9 lipca 2017.
Google Scholar
Fala za falą. rozmowa z Alvinem Tofflerem, „Gazeta Wyborcza”, 24 grudnia 1998.
Google Scholar
Jakość i standardy przestrzeni zamieszkania. rozdział pod. kier. A. Noworola [w:] Przestrzeń życia Polaków – diagnoza i rekomendacje, Fundacja PZU, SARP, Architektura-murator, ZPR Media SA, 2014.
Google Scholar
Czyżewska E., Czyżewski A. Jakość polskiej przestrzeni publicznej [w:] Przestrzeń życia Polaków – diagnoza i rekomendacje. Fundacja PZU, SARP, Architektura-murator, ZPR Media SA, 2014.
Google Scholar
Rogers R., Power A. Cities for a small country. faber&faber, Bambridge, 2000.
Google Scholar
Modelowe rozwiązania struktur osiedlowych w zakresie formy zabudowy oraz struktury usługowej i społecznej. W. Cęckiewicz z zespołem; Program Rządowy PR-5, Kompleksowy rozwój budownictwa mieszka-niowego.” Temat 2.2. Instytut Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Politechniki Krakowskiej, Kraków 1977; zbiory IPU.
Google Scholar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.