Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
Transformacja społeczno-gospodarcza w Polsce, w ciągu ostatnich dekad, spowodowała wiele różnorodnych zjawisk, w tym także na płaszczyźnie rozwoju funkcjonalno-przestrzennego. Procesy rewaloryzacji, modernizacji, renowacji budynków mieszkalnych i obiektów budowlanych, a także rewitalizacji obszarów funkcjonalnych pełnią istotną rolę w kształtowaniu polityki zrównoważonego rozwoju miast oraz gmin. Przywracanie dawnych wartości estetycznych, kulturowych, a także materialnych obiektów oraz całych zespołów budynków, układów urbanistycznych i ruralistycznych wystąpiło w kraju, ze szczególną atencją, na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Procesy te odgrywają znaczącą rolę, nie tylko w przywracaniu świetności dawnych obiektów i założeń urbanistycznych, ale także w kształtowaniu świadomości lokalnych społeczności, dotyczącej wartości środowiska materialnego minionych lat, w tym również z lat 60 i 70 XX wieku. Artykuł porusza zagadnienia związane z procesem rewitalizacji mającymi wpływ na kształtowania równoważenie rozwoju terenów zurbanizowanych. Podkreślić należy, że dla ww. działań istotne jest wskazanie kierunków komunikacji społecznej oraz zakresu współodpowiedzialności za program rewitalizacji samorządów i lokalnych społeczności.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.