Studium zagospodarowania przestrzennego wokół mostu Lutosławskiego na Kalinowszczyźnie w Lublinie

Sofya Matskevitch

D. Serikbayev East Kazakhstan State Technical University (Kazachstan)

Sławomir Karaś

s.karas@pollub.pl
Katedra Dróg i Mostów; Wydział Budownictwa i Architektury; Politechnika Lubelska (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-0626-5582

Abstrakt

W artykule są rozpatrywane trzy warianty remontu mostu Mariana
Lutosławskiego w Lublinie na Kalinowszczyźnie. Jego obecny stan techniczny można
uznać za graniczny, ze względu na postępującą korozję żelbetu. Most został wybudowany
w 1908 roku. Ze względu na jego historyczną i techniczną wartość, obecnie biegnie proces
wpisania tego obiektu na listę chronionych dóbr kultury. Kolejne terminy podjęcia prac
renowacyjnych są odsuwane na przyszłość. Jednocześnie zgłaszane są różne propozycje
jego przyszłej roli w Lublinie. Odrestaurowany w 2011 roku most Lutosławskiego z 1909
roku został zawłaszczony przez środowiska kulturotwórcze miasta. Most jest nazywany
Mostem Kultury. Mając to na względzie, w niniejszym artykule opisana jest analogiczna
rola mostu. Tym razem proponuje się by tereny zielone wokół mostu przekształcić w park
z główną aleją biegnącą przez most. Poza zwykłą parkową rolą most miałby być również
sceną, na której będą organizowane koncerty muzyczne, a zieleń parkowa wokół mostu
mogła być łatwo dostosowywana do audytorium. Na rysunkach zaprezentowano kilka
możliwych wariantów aranżacji mostu, które obejmują jego projektowaną formę zwykłą
i koncertową. W bezpośrednim sąsiedztwie jest usytuowana arteria miejska. Podano
przykład separacji ruchu przez wybudowanie podziemnego tunelu. Wejścia/wyjścia
z tunelu mają formę niewielkich interesujących form architektonicznych. Zaplanowano
również miejsca parkingowe, które mogą być na terenie lub parkingami wielopoziomowymi,
podziemnymi.

Słowa kluczowe:

zabytkowe mosty żelbetowe, Hennebique, dziedzictwo techniczne