Publikowanie artykułów jest możliwe po podpisaniu zgody na przeniesienie licencji na czasopismo.
Aqua Tower w Chicago – nieenergooszczędny ekologiczny wieżowiec (ikona modernistycznej architektury)
Jerzy Szołomicki
Zakład Fizyki Budowli i Komputerowych Metod Projektowania; Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego; Politechnika Wrocławska (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-1339-4470
Piotr Berkowski
Zakład Fizyki Budowli i Komputerowych Metod Projektowania; Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego; Politechnika Wrocławska (Polska)
Abstrakt
W artykule przedstawiono elementy analizy architektonicznej i konstrukcyjnej „ekologicznego” wieżowca Aqua Tower w Chicago – ikony architektury modernistycznej. Myślą przewodnią opracowania koncepcji budynku Aqua Tower było stworzenie budynku ekologicznego o oryginalnej formie, pełniącego funkcję hotelowo-mieszkalną. Chicagowski wieżowiec został wyposażony w nieregularnie rozmieszczone balkony, tworzące „powłokę” pokrywającą prostopadłościenną bryłę główną. Zaprojektowany kształt budynku znacząco zmniejsza jego podatność i niedostateczne tłumienie drgań, spowodowane oddziaływaniem wiatru, które jest charakterystyczne dla budynków wysokich. W części pierwszej artykułu przeanalizowano różne formy geometryczne współczesnych budynków wysokich. Następnie scharakteryzowano wieżowiec Aqua Tower pod względem architektonicznym i konstrukcyjnym, biorąc pod uwagę oddziaływanie wiatru oraz aspekt ekologiczno-energooszczędny.
Budynek Aqua Tower jest zadziwiającym dziełem, pokazującym jak można kreatywnie zastosować beton, żeby uzyskać wybitną architekturę i wytrzymałą konstrukcję. W wieżowcu wykorzystano cały zestaw proekologicznych rozwiązań, do których należą między innymi system magazynowania wody deszczowej oraz energooszczędne oświetlenie. Roślinność umieszczona pomiędzy wyraźnie zaznaczonymi poziomymi podziałami elewacyjnymi sprawia wrażenie silnego sprzężenia tak kontrastujących ze sobą betonu i zieleni. Roślinny taras dachowy na trójkondygnacyjnym podium tworzy obraz
„geometrycznego naturalizmu”, który nie tylko daje efekt estetyczny, ale także pozwala obniżyć temperaturę otoczenia
Słowa kluczowe:
Aqua Tower, budynki wysokie, formy geometryczne, ekologiaBibliografia
[1] Jasiński A. Znaczenie budynków wysokich i wysokościowych we współczesnej urbanistyce. Przestrzeń i Forma, 2010.
[2] Rola P., Ryznar P., Stachura K. Powłokowy – prętowy budynek wysoki – wieża. Praca dyplomowa magisterska, Politechnika Świętokrzyska, Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, 2012.
[3] The Skyscraper Center, The Global Tall Building Database of the CTBUCH.
[4] Nassery F. Formy geometryczne w architekturze współczesnej. Biblioteka cyfrowa Politechniki Krakowskiej.
[5] Rychter Z. Wpływ kształtu wieżowców na jakość konstrukcji. Architecturae et Artibus, 2/2013.
[6] Vahedi A. Nature as a source of inspiration of architectural conceptual design. Diploma Thesis, Eastern Mediterranean University, Gazimağusa, North Cyprus, 2009.
[7] Vollers K. Morphological scheme of second-generation non-orthogonal high-rises. Proceedings of CTBUCH 8th World Congress, Dubai, 2008.
[8] Gang J. Three points of residential high rise. Designing for social connectivity. CTBUCH Research Paper, 2015.
[9] Zacks S. The art of nesting. Metropolis Magazine, June 2008.
[10] CTBUCH – The Global Tall Building Database. Skyscraper center.
[11] Stephens S. Aqua Tower. www.chicagoarchitecture.info/Building/913/Aqua.php.
[12] Lstiburek J., Fellow A. The truth is out there: efficiency and iconic architecture can co-exist, Journal of Building Enclosure Design, 2013.
[13] Lipecki T. Oddziaływanie wiatru na budynki wysokie w świetle badań własnych i ujęć normowych. Budownictwo Architektura 12(2), 2013.
[14] EC1:PN-EN 1991-1-1 Actions on structures – Part 1-1: General actions – Densities, self-weight, imposed loads for buildings.
[15] Montgomery M., Christopoulos C. Experimental validation of viscoelastic coupling dampers for enhanced dynamic performance of high-rise buildings, Journal of Structural Engineering 2015.
[16] Kawai H. Effect of corner modifications on aeroelastic instabilities of tall buildings, Journal of Wind Engineering and Industrial Aerodynamics 43(3) (1998).
[2] Rola P., Ryznar P., Stachura K. Powłokowy – prętowy budynek wysoki – wieża. Praca dyplomowa magisterska, Politechnika Świętokrzyska, Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, 2012.
[3] The Skyscraper Center, The Global Tall Building Database of the CTBUCH.
[4] Nassery F. Formy geometryczne w architekturze współczesnej. Biblioteka cyfrowa Politechniki Krakowskiej.
[5] Rychter Z. Wpływ kształtu wieżowców na jakość konstrukcji. Architecturae et Artibus, 2/2013.
[6] Vahedi A. Nature as a source of inspiration of architectural conceptual design. Diploma Thesis, Eastern Mediterranean University, Gazimağusa, North Cyprus, 2009.
[7] Vollers K. Morphological scheme of second-generation non-orthogonal high-rises. Proceedings of CTBUCH 8th World Congress, Dubai, 2008.
[8] Gang J. Three points of residential high rise. Designing for social connectivity. CTBUCH Research Paper, 2015.
[9] Zacks S. The art of nesting. Metropolis Magazine, June 2008.
[10] CTBUCH – The Global Tall Building Database. Skyscraper center.
[11] Stephens S. Aqua Tower. www.chicagoarchitecture.info/Building/913/Aqua.php.
[12] Lstiburek J., Fellow A. The truth is out there: efficiency and iconic architecture can co-exist, Journal of Building Enclosure Design, 2013.
[13] Lipecki T. Oddziaływanie wiatru na budynki wysokie w świetle badań własnych i ujęć normowych. Budownictwo Architektura 12(2), 2013.
[14] EC1:PN-EN 1991-1-1 Actions on structures – Part 1-1: General actions – Densities, self-weight, imposed loads for buildings.
[15] Montgomery M., Christopoulos C. Experimental validation of viscoelastic coupling dampers for enhanced dynamic performance of high-rise buildings, Journal of Structural Engineering 2015.
[16] Kawai H. Effect of corner modifications on aeroelastic instabilities of tall buildings, Journal of Wind Engineering and Industrial Aerodynamics 43(3) (1998).
Szołomicki, J. i Berkowski, P. (2016) „Aqua Tower w Chicago – nieenergooszczędny ekologiczny wieżowiec (ikona modernistycznej architektury)”, Budownictwo i Architektura, 15(3), s. 107–123. doi: 10.24358/Bud-Arch_16_153_10.
Autorzy
Jerzy SzołomickiZakład Fizyki Budowli i Komputerowych Metod Projektowania; Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego; Politechnika Wrocławska Polska
https://orcid.org/0000-0002-1339-4470
Autorzy
Piotr BerkowskiZakład Fizyki Budowli i Komputerowych Metod Projektowania; Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego; Politechnika Wrocławska Polska
Statystyki
Abstract views: 357PDF downloads: 236
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Budownictwo i Architektura wspiera program otwartej nauki. Czasopismo umożliwia otwarty dostęp (Open Access) do publikacji. Każdy może przeglądać, pobierać i przekazywać artykuły pod warunkiem przestrzegania zasad licencji.
